Zadaniem Samodzielnego Laboratorium Identyfikacji Napromieniowania Żywności jest rozwijanie i wdrażanie wiarygodnych metod analitycznych umożliwiających ustalenie, czy żywność była, czy nie była poddana technologicznemu procesowi napromieniowania. Potrzeba opracowywania nowych metod wynika z faktu, że każda ze znanych dotychczas metod pozwala wykrywać napromieniowanie tylko w ograniczonych grupach produktów żywnościowych. Ponadto, z uwagi na możliwość uzyskiwania w trudniejszych przypadkach mniej wiarygodnych wyników, opracowywane są także metody komplementarne, pozwalające na wykrywanie napromieniowywania w tych samych grupach żywności.

W Laboratorium opracowywane są i testowane, a także udoskonalane następujące metody:

• metoda spektrometrii EPR wykrywania centrum paramegnetycznego w napromieniowanej żywności zawierającej kości i muszle oraz w skorupach jaj;
• metoda spektrometrii EPR wykrywania rodnika celulozowego w napromieniowanych orzechach i przyprawach;
• metoda spektrometrii EPR wykrywania rodników w napromieniowanej żywności zawierającej krystaliczne cukru (suszone owoce itp.);
• metoda spektrometrii EPR wykrywania trwałych rodników w napromieniowanych grzybach i takich produktach jak makaron i dodatki smakowe;
• metoda pomiaru termoluminescencji w napromieniowanych produktach żywnościowych, z których można wydzielić minerały krzemianowe, takich jak przyprawy, warzywa, owoce;
• mikroskopowa metoda badania destrukcji DNA w pojedynczych komórkach wydzielonych z żywności (produkty mięsne, warzywa);
• statystyczna metoda oceny spadku efektywności kiełkowania nasion owoców i ziaren zbóż;
• chromatograficzna metoda badania składu frakcji węglowodorowej wydzielonej z napromieniowanej żywności zawierającej tłuszcze.